TOPOGRAFIA ROGÓWKI - KERATOGRAFIA

BADANIE KWALIFIKACYJNE DO LASEROWEJ KOREKCJI  WAD WZROKU

Keratograf komputerowy to urządzenie slużące do pomiarów powierzchni rogówki.
Dzięki tym pomiarom diagnozujemy  następujące nieprawidłowości rogówki:  
- stożek rogówki z oceną stopnia jego zaawansowania i ewentualnego postępu.
- pooperacyjne czy pourazowe  deformacje rogówki
- astygmatyzm,

Komputerowa keratometria jest stosowana w chirurgicznej korekcji wad wzroku.
Pomaga też w doborze twardych soczewek kontaktowych.
Wyniki pomiaru keratografu komputerowego przedstawione są graficznie w postaci tzw. mapy rogówki- dwu- lub trójwymiarowej.

 W Medical Margaret SPA wady refrakcji układu optycznego oka –  krótkowzroczność, dalekowzroczność , astygmatyzm są  wyrównywane  dzięki zabiegom laserowej korekcji wady wzroku.

KOLOROWE MAPY ROGÓWKI PODSTAWĄ DO LASEROWEJ KOREKCJI WAD WZROKU

Podstawowym badaniem podczas planowania zabiegów operacyjnych jest topografia rogówki.

Badania naukowe przedstawione na portalu Pubmed najczęściej kojarzą procedurę topografii rogówki z chirurgiczną korekcją wad takich, jak  astygmatyzm lub stożek rogówki, będący w istocie szczególnym rodzajem astygmatyzm. Badanie topografii rogówki jest niezbędne  przy kwalifikacji pacjentów do laserowej korekcji wady wzroku.  Keratografia jest całkowicie nieinwazyjną, bezbolesną  techniką, pozwalającą na uzyskanie dokładnych map rogówki. Odbicia pierścieni na rogówce,  ich  zniekształcenia i szerokość ,rejestrowane są w trakcie badania oraz analizowane komputerowo, a następnie przeliczane na promienie krzywizny rogówki .Przy pomocy barw jak przy mapie geograficznej, uzyskujemy kolorowy obraz tzw. mapy rogówki. Może on być przedstawiony przestrzennie, w postaci mapy 3D. Oprogramowanie aparatu umożliwia  bardzo  szczegółową analizę matematyczną powierzchni rogówki , opartą na szeregach  Fouriera oraz wielomianach Zernicke’a.

Opis  badania
Badanie jest bezbolesne oraz nieinwazyjne. Pacjent opiera brodę i czoło na podpórce przed  czerwonym światłem   czaszą z czarnymi pierścieniami, które odbijają  się na rogówce. Pacjent patrzy na centralnie umieszczone białe światełko. W czasie topografii na rogówkę rzucane są wiązki światła w kształcie kręgów. Na podstawie  ułożenia krążków na powierzchni oka,  mikroprocesor analizuje je tworząc barwne mapy rogówki, które odzwierciedlając kształt i przebieg wyświetlanych na rogówce kształtów. Dalsza analiza powstałych map należą do operatora-okulisty  który na ich podstawie układają plan operacji.